Ο Κατακουζινός, η Βλαχάρα και η επανάληψη!

Μπορεί η σειρά ''Κωνσταντίνου και Ελένης'' να πρωτοπαίχτηκε το 1998, αλλά εξακολουθεί να μας κάνει να χαμογελάμε μέχρι και σήμερα. Τι κι αν έχουμε μάθει απ' έξω τα λόγια, εμείς εξακολουθούμε να καθόμαστε μπροστά απο την τηλεόρασή μας, κάθε φορά που ακούμε την μουσική έναρξης του επεισοδίου, βλέποντας το για πολλοστή φορά. Το σενάριο του Χάρη Ρώμα (ως Κωνσταντίνος Κατακουζινός) και της Άννας Χατζησοφιά, είναι μέχρι και σήμερα επίκαιρο, έξυπνο και ξεχωριστό.

Ο ''Κατακουζινός'', η ''Βλαχάρα'', η ''Ατάλαντη θεατρίνα''. το ''ταπεινό χαμομηλάκι'', μαζί με τον αθεράπευτα ερωτύλο  Μάνθο Φουστάνο (με την Φιόνα, την Λίλα και όλες τις ''μοναδικές του αγάπες''), μας έβαλαν σε ένα κόσμο που άθελά μας, μάθαμε λέξεις όπως το ''τα μάλα'', ''οινοπνευτατοποτείον'' και το ''γιαουρτοσκόρδειον''.

Και όλα αυτά για την διαθήκη ενός σπιτιού, που οι περισσότεροι μέχρι σήμερα, ειδικά οι νεότερες γενιές, δεν γνωρίζουν τι έγινε στο τέλος. Το τελευταίο επεισόδιο σπάνια προβάλλετε απο την τηλεόραση, γιατί πως αλλιώς θα δικαιολογείτο η τόση τηλεθέαση που κάνει μέχρι και σήμερα, 15 χρόνια μετά.

Η Καλλιρόη Μιριάγκου μετά τον ρόλο της ως Ματίνα Μανταρινάκι, δεν μπόρεσε να κάνει κάτι άλλο αξιόλογο, αφού ο κόσμος την έχει ταυτίσει στον ρόλο της ''γεροντοκόρης''. Την ίδια τύχη είχε και ο Στέργιος Νένες, που μετά τον ρόλο του ως ''Νικόλας'' στην σειρά, είχε κι αυτός την ίδια τύχη. Ο Χάρης Ρώμας όσο και η Ελένη Ράντου στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, συνέχισαν τηλεοπτικά και με άλλες σειρές, όμως ο ρόλος του ''Κωνσταντίνου'' και της ''Ελένης'' είναι σταθμός στην καριέρα τους.


Μάταια προσπαθούν μέχρι και σήμερα τα τηλεοπτικά κανάλια για να κάνουν κάτι παρόμοιο αλλά μάταια. Αξιόλογες δουλειές γίνονται και σήμερα, όμως δεν έχουν το ίδιο ενδιαφέρον ούτε καν στην δεύτερη επανάληψη του επεισοδίου. Και μην ακούσω δικαιολογίες απο τα κανάλια για την ''οικονομική κρίση'', επειδή ένα στούντιο με 3 δωμάτια (σε αυτά γυρίστηκαν λίγο πολύ όλα τα επεισόδια), και 6 ηθοποιούς, δεν νομίζω να μην μπορούν να τους πληρώσουν. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τολμούν, να ρισκάρουν σε νέες ιδέες, και να σταματήσουν να μας πουλούν το ίδιο ξανα ζεσταμένο φαγητό.

Όσο για το σύγγραμα ''Αποχετευτικό σύστημα στο Βυζάντιο'' που μάταια προσπαθούσε να εκδώσει ο Κατακουζινός , νομίζω θα ήταν καλύτερο απο το βιβλίο που δείχνει την σημερινή κατάσταση της οικονομίας μας,